1 - 16 Hoe de tabernakel opgebouwd moet worden
1 Toen sprak de HEERE tot Mozes: 2 Op de eerste dag van de eerste maand moet u de tabernakel, de tent van ontmoeting, opbouwen. 3 U moet de ark van de getuigenis erin zetten, en de ark met het voorhangsel afschermen. 4 Daarna moet u de tafel naar binnen brengen en schikken wat daarop geschikt moet worden. Verder moet u de kandelaar naar binnen brengen en zijn lampen aansteken. 5 Dan moet u het gouden altaar voor het reukwerk vóór de ark van de getuigenis plaatsen en het gordijn voor de ingang van de tabernakel ophangen. 6 Vervolgens moet u het brandofferaltaar vóór de ingang van de tabernakel, de tent van ontmoeting, plaatsen. 7 Het wasvat moet u tussen de tent van ontmoeting en het altaar plaatsen en u moet er water in doen. 8 De voorhof moet u eromheen zetten en het gordijn voor de poort van de voorhof ophangen. 9 Dan moet u de zalfolie nemen en de tabernakel met alles wat zich erin bevindt, zalven. U moet hem heiligen met alle bijbehorende voorwerpen, dan zal hij heilig zijn. 10 Vervolgens moet u het brandofferaltaar en alle bijbehorende voorwerpen zalven. U moet het altaar heiligen, dan zal het altaar allerheiligst zijn. 11 Daarna moet u het wasvat met zijn voetstuk zalven; u moet ze heiligen. 12 Dan moet u Aäron en zijn zonen bij de ingang van de tent van ontmoeting laten komen, en hen met het water wassen. 13 U moet Aäron de geheiligde kleding aantrekken, hem zalven, en hem heiligen, zodat hij Mij als priester kan dienen. 14 Vervolgens moet u zijn zonen naderbij laten komen en hun de onderkleren aantrekken. 15 Dan moet u hen zalven zoals u hun vader gezalfd hebt, zodat zij Mij als priester kunnen dienen. En het zal gebeuren dat hun zalving voor hen een eeuwig priesterambt zal betekenen, [al] hun generaties door. 16 Mozes deed overeenkomstig alles wat de HEERE hem geboden had, zo deed hij.
Het tijdstip van de oprichting luidt een nieuw begin in: “de eerste dag van de eerste maand”. Het vaak voorkomende gebruik van zalfolie (verzen 9-11,13,15) herinnert aan onze onophoudelijke behoefte aan de genade en leiding van de Heilige Geest, zonder Wie het mooiste werk onaanvaardbaar is voor God. Alleen wat als vrucht van de Heilige Geest in ons leven tevoorschijn komt, is waardevol voor God.
In vers 16 lezen we het uitgangspunt, dat telkens terugkomt: alles doen zoals de HEERE geboden heeft – en dus niet handelen naar eigen inzicht.
17 - 33 Mozes richt de tabernakel op
17 En het gebeurde in de eerste maand, in het tweede jaar, op de eerste [dag] van de maand, dat de tabernakel opgebouwd werd. 18 Mozes richtte de tabernakel op. Hij plaatste zijn voetstukken, bracht de bijbehorende planken aan, maakte de dwarsbalken ervan vast en richtte zijn pilaren op, 19 spreidde de tent uit over de tabernakel, en legde het dekkleed van de tent erbovenop, zoals de HEERE Mozes geboden had. 20 Toen nam hij de getuigenis en legde die in de ark. Hij bevestigde de draagbomen aan de ark en legde het verzoendeksel boven op de ark. 21 Hij bracht de ark in de tabernakel, hing het voorhangsel ter afscherming op en schermde de ark van de getuigenis af, zoals de HEERE Mozes geboden had. 22 Vervolgens plaatste hij de tafel in de tent van ontmoeting, aan de noordkant van de tabernakel, buiten het voorhangsel. 23 En hij schikte daarop het brood dat [daarop] geschikt moest worden, voor het aangezicht van de HEERE, zoals de HEERE Mozes geboden had. 24 Vervolgens zette hij de kandelaar in de tent van ontmoeting, tegenover de tafel, aan de zuidkant van de tabernakel. 25 En hij stak de lampen aan voor het aangezicht van de HEERE, zoals de HEERE Mozes geboden had. 26 Daarna zette hij het gouden altaar in de tent van ontmoeting, vóór het voorhangsel, 27 en hij liet daarop geurig reukwerk in rook opgaan, zoals de HEERE Mozes geboden had. 28 Ook hing hij het gordijn op voor de ingang van de tabernakel. 29 En hij zette het brandofferaltaar bij de ingang van de tabernakel, de tent van ontmoeting; hij bracht daarop het brandoffer en het graanoffer, zoals de HEERE Mozes geboden had. 30 Vervolgens plaatste hij het wasvat tussen de tent van ontmoeting en het altaar, en hij deed er water in om te wassen. 31 Mozes, Aäron en zijn zonen wasten daarmee hun handen en hun voeten. 32 Telkens wanneer zij de tent van ontmoeting binnengingen en het altaar naderden, wasten zij zich, zoals de HEERE Mozes geboden had. 33 Hij richtte ten slotte de voorhof op, rondom de tabernakel en het altaar, en hij hing het gordijn van de poort van de voorhof op. Zo voltooide Mozes het werk.
De werkers hebben alles klaargemaakt, maar Mozes richt het huis van God op. Hij richt het niet alleen op, hij verricht er ook gelijk een dienst in. Zo zien we dat hij, als hij de tafel in het heilige heeft geplaatst, daarop ook het brood schikt voor het aangezicht van de HEERE. Hetzelfde zien we bij de kandelaar. Als hij die op zijn plaats heeft gezet, steekt hij de lampen aan voor het aangezicht van de HEERE. En als hij het gouden altaar op zijn plaats heeft gezet, laat hij daarop geurig reukwerk in rook opgaan. Na het plaatsen van het brandofferaltaar offert hij daarop het brandoffer en het graanoffer. Als hij het wasvat geplaatst heeft, doet hij er water in om te wassen, waarna hij en Aäron en zijn zonen hun handen en hun voeten wassen.
Mozes geeft in alles het voorbeeld als dienaar in Gods huis (Hb 3:5), hij wijdt de dienst in. Hij handelt als bouwer en ook als priester, onder wie hij ook wordt gerekend, hoewel hij niet als zodanig door de HEERE is benoemd (Ps 99:6). Hij is een beeld van de Heer Jezus, Die tegelijk groter is dan Mozes, want “Christus” is “Zoon over Zijn huis, Wiens huis wij zijn” (Hb 3:6a).
We zien in het voorbeeld dat Mozes geeft ook een voorbeeld voor ons. Het is niet alleen van belang dat we weten wat het huis van God voorstelt, dat we kunnen beschrijven en weten hoe we ons er moeten gedragen, maar het is net zo belangrijk dat we er ook onze dienst in verrichten. Wat we weten, moet ook door ons in praktijk worden gebracht. Dan zal ons onderwijs aan anderen over de gemeente ook waarde hebben en navolging vinden.
34 - 38 De wolk vervult de tabernakel
34 Toen overdekte de wolk de tent van ontmoeting, en de heerlijkheid van de HEERE vervulde de tabernakel, 35 zodat Mozes de tent van ontmoeting niet kon binnengaan, omdat de wolk daarop bleef en de heerlijkheid van de HEERE de tabernakel vervulde. 36 Telkens als de wolk opsteeg van boven de tabernakel, braken de Israëlieten op tijdens al hun tochten. 37 Maar als de wolk niet opsteeg, braken zij niet op, tot op de dag dat hij opsteeg. 38 Want de wolk van de HEERE was overdag op de tabernakel, en 's nachts was er een vuur in, voor de ogen van heel het huis van Israël tijdens al hun tochten.
Een machtig moment breekt aan, het doel van al het voorgaande werk: God komt bij Zijn volk wonen. De wolk, het symbool van Gods tegenwoordigheid, neemt bezit van de tabernakel. Wat Hij later tegen Ezechiël zegt met betrekking tot de tempel, geldt vanaf nu voor de tabernakel: “[Dit] is de plaats van Mijn troon en de plaats van Mijn voetzolen, waar Ik voor eeuwig wonen zal onder de Israëlieten” (Ez 43:7a). Voor de nieuwe tempel geldt dat “voor eeuwig”. Voor de tabernakel geldt dat tot het moment dat de ark wordt buitgemaakt door de Filistijnen. Dan is het “Ikabod”, dat betekent ‘weg is de eer’ (1Sm 4:21-22). De heerlijkheid keert terug als Salomo de tempel heeft gebouwd (1Kn 8:10-11). De heerlijkheid verdwijnt door de zonde van het volk echter ook weer uit de tempel (Ez 8:4; 9:3; 10:4,18; 11:23).
Maar als de Heer Jezus is geboren, verschijnt in Hem de heerlijkheid van God opnieuw op aarde om onder Zijn volk te wonen: “En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van een eniggeborene van een vader) vol van genade en waarheid” (Jh 1:14). Die heerlijkheid is in de verwerping van de Heer Jezus echter verworpen.
Na Zijn opstanding en hemelvaart is de heerlijkheid van God op de Pinksterdag in de Heilige Geest weer op aarde komen wonen. Hij woont in deze tijd in de gemeente als geheel (Ef 2:21-22; Hd 2:1-4) en in het lichaam van de individuele gelovige (1Ko 6:19).