Er staat niet met zoveel woorden in de Bijbel of kleine kinderen wel of niet aan het avondmaal mogen deelnemen. Er staan wel enkele aanwijzingen in die helpen om een antwoord op deze vraag te vinden. Die wil ik met je delen en in overweging geven.
Antwoord
Beste …
Bedankt voor je vraag. Het is een vraag die vaker wordt gesteld.
Je vraag kan ik niet afdoen met een simpel ‘ja’ of ‘nee’. Er staat niet met zoveel woorden in de Bijbel of het wel of niet mag. Er staan wel enkele aanwijzingen in die helpen om een antwoord op je vraag te vinden. Die wil ik met je delen en in overweging geven. Het is zeker geen uitputtende benadering, maar genoeg, denk ik, om je vraag recht te doen. Mocht ik je ergens niet goed hebben begrepen, laat het gerust weten.
Je zegt dat het om ‘kleine kinderen’ gaat ‘die getuigen van hun geloof’. Bij kleine kinderen denk ik aan kinderen die, globaal gesproken, basisschoolleerlingen zijn. Voor zover ik er ervaring mee heb, ‘getuigen’ kleine kinderen die opgroeien in een gezin waar de Bijbel en het geloof in de Heer Jezus centraal staan, spontaan van hun geloof. Als je hun vraagt of ze van de Heer Jezus houden zeggen ze direct ‘ja’. Ik vind het wat moeilijk om dat ‘getuigen van hun geloof’ te noemen. Als ik denk aan ‘getuigen van het geloof’ gaat het erom dat tegenover de Godvijandige wereld waarin we leven wordt getuigd van het geloof in de Heer Jezus. In dezelfde lijn ligt de vraag of kleine kinderen aan het avondmaal mogen deelnemen. Is dat een bewuste keus/vraag van een klein kind of een spontaan antwoord op een vraag van de ouders?
Het gaat om het avondmaal van de Heer dat wordt gevierd aan de tafel van de Heer. Het is Zíjn avondmaal en het is Zíjn tafel. Dan is toch wel van belang eens na te gaan wat Hij daarover te zeggen heeft. Dat doet Hij in 1 Korinthiërs 10:14-22 en 1 Korinthiërs 11:23-34.
Er zijn enkele punten uit deze Bijbelgedeelten die ik je in overweging zou willen geven:
In 1 Korinthiërs 11 staat dat door het avondmaal te vieren de dood van de Heer wordt verkondigd (1Ko 11:26). Dit betekent dat iemand die aan het avondmaal deelneemt, persoonlijk heeft aanvaard dat de dood van Christus noodzakelijk was in verband met zijn of haar zonden. Het is de herdenking van de verzoeningsdood van de Heer Jezus.
In 1 Korinthiërs 10 wijst de apostel Paulus de gelovigen in Korinthe op de heiligheid van de tafel van de Heer (1Ko 10:14-25. In dat verband zegt hij: “Ik spreek als tot verstandigen; beoordeelt u wat ik zeg” (1Ko 10:15). Dit betekent dat zij die aan het avondmaal deelnemen de zin ervan begrijpen en besef hebben van de heiligheid van de Heer.
In 1 Korinthiërs 11 wordt daaraan toegevoegd dat als iemand niet onderscheidt dat het brood het lichaam van de Heer voorstelt en de wijn een voorstelling is van Zijn bloed, zo iemand zichzelf een oordeel eet en drinkt (1Ko 11:27-31).
Samenvattend kun je zeggen dat iemand pas kan worden toegelaten tot het avondmaal als hij of zij:
- kan belijden tot persoonlijk aanvaarden van de Heer Jezus als zijn Heiland te zijn gekomen,
- in staat is zichzelf te beproeven,
- op geestelijke wijze kan denken en kan beseffen dat brood en wijn een symbolische betekenis hebben en het lichaam en het bloed van de Heer Jezus voorstellen,
- geestelijk inzicht heeft in Gods heiligheid en in overeenstemming daar mee wenst te leven.
Wat ik ook wel als argument voor kleine kinderen aan het avondmaal heb gehoord, dat ouders hierin de verantwoordelijkheid voor hun kind op zich nemen, kun je niet in Gods Woord vinden.
Nog twee punten als aanvulling. Ik noem kort ze omdat die ook een rol spelen bij het zoeken naar een antwoord op je vraag [voor een uitvoeriger antwoord zie het artikel: Het avondmaal van de Heer aan de tafel van de Heer]:
1. Iemand die aan het avondmaal wil deelnemen, moet gedoopt zijn. Daardoor komt iemand namelijk op christelijk terrein en daar staat het huis van God waarin het avondmaal van de Heer wordt gevierd. Iemand die niet is gedoopt, behoort nog niet tot het huis, dat wil zeggen nog niet als christen kan worden gezien.
2. Als je wilt nadenken over het avondmaal van de Heer (1Ko 11:23-34), dan hoort daarbij ook erover na te denken wat het wil zeggen dat dit wordt gevierd aan de tafel van de Heer (1Ko 10:14-22). Het eerste is de persoonlijke verantwoordelijkheid, het tweede is de gemeenschappelijke verantwoordelijkheid. Beide aspecten zijn van belang. Met name het punt van de tafel van de Heer als uitdrukking van de gemeenschap met elkaar, wordt vaak niet (in)gezien. Het is noodzakelijk dat een gemeente erop toeziet dat er alleen gelovigen aan het avondmaal worden toegelaten. Alleen zij worden symbolisch in het ene brood gezien.
Met vriendelijke groet,
Ger de Koning